روش های درمان پولیپ بینی

پولیپ ها توده های غیر سرطانی هستند که از مخاط بینی منشاء میگیرند. پولیپ ها رشد غیر معمولی دارند و گاها آنقدر بزرگ می شوند که مجرای تنفسی را مسدود کرده و تنفس را دچار مشکل میکنند. یکی از دلایل ایجاد پولیپ ها وجود التهابات و عفونت ها در بینی است. آلرژی نیز در ایجاد پولیپ های بینی موثر است.

لازم است بدانید بیشتر افراد دارای پولیپ در بینی خود هستند اما به دلیل کوچک بودن آن هنوز مشکلی ایجاد نکرده است تا متوجه وجود این پولیپ ها شوند. آبریزش بینی مداوم ، گرفتگی بینی ، سردرد و خرخر در خواب از علائم پولیپ بینی هستند. درباره جراحی بینی بخوانید.

نحوه تشخیص

پزشک معمولاً می تواند بر اساس توضیحات شما در مورد علائمی که دارید، معاینه بالینی و آزمایش های مختلف وجود یا عدم وجود پولیپ بینی را تشخیص دهد، همچنین پولیپ ها ممکن است با کمک یک ابزار ساده قابل تشخیص و مشاهده باشند.

آزمایشات تشخیصی عبارتند از:

*آندوسکوپی بینی: یک لوله باریک با یک لنز که سر لوله قرار دارد و از طریق بزرگ‌نمایی با دوربین کوچک به پزشک امکان می‌دهد یک معاینه دقیق در داخل بینی و سینوس‌های بیمار انجام دهد. در ادامه می توانید مقاله جراحی بینی را مطالعه کنید.

تصویربرداری

مشاهدات به‌دست‌آمده با CT اسکن می‌توانند به پزشک شما کمک کند تا اندازه و محل پولیپ‌ ها را در نواحی عمیق‌تر سینوس‌ها مشخص کرده و میزان تورم و تحریک (التهاب) را ارزیابی کند. این بررسی ها به پزشک کمک کند تا سایر انسدادهای احتمالی در حفره بینی مانند ناهنجاری های ساختاری یا انواع دیگری از رشد سرطانی یا غیرسرطانی را تایید یا رد کند.

بیشتر بخوانید: جراحی شاخک بینی و هزینه آن

تست های آلرژی

پزشک ممکن است تست های پوستی را برای تعیین اینکه آیا آلرژی به التهاب مزمن کمک می‌کند یا خیر پیشنهاد دهد. با آزمایش پوستی، قطرات کوچکی از عوامل ایجاد کننده آلرژی (آلرژن ها) به پوست ساعد یا قسمت بالای کمر شما می ریزند. سپس پزشک یا پرستار، پوست شما را از نظر علائم واکنش های آلرژیک بررسی می کند. اگر آزمایش پوستی قابل انجام نباشد، پزشک ممکن است آزمایش خون را تجویز کند تا آنتی‌بادی‌های خاص به آلرژن‌ های مختلف مورد بررسی واقع شوند. آیا درباره جراحی بلفاروپلاستی می دانید؟ این مقاله را بخوانید.

تست فیبروز کیستیک

اگر کودکی دارید که به پولیپ بینی مبتلا شده است، پزشک ممکن است آزمایش فیبروز کیستیک را تجویز کند، یک بیماری ارثی که بر غدد تولید کننده مخاط، اشک، عرق، بزاق و شیره های گوارشی تأثیر می گذارد. تست تشخیصی فیبروز کیستیک یک تست غیرتهاجمی است که تعیین می کند تعریق کودک شما شورتر از عرق سایر افراد است یا خیر.

آزمایش خون

پزشک ممکن است خون بیمار را برای میزان پایین ویتامین D که با پولیپ بینی مرتبط است، آزمایش کند.

روند درمان

سینوزیت مزمن، با یا بدون پولیپ، یک وضعیت چالش برانگیز برای بیمار ایجاد می کند.

هدف از درمان پولیپ بینی کاهش اندازه یا از بین بردن آن است. داروها معمولا اولین رویکرد درمانی برای بیماران هستند. گاهی اوقات ممکن است به جراحی نیاز باشد، اما ممکن است راه حل دائمی نداشته باشد زیرا پولیپ ها غالبا عود می کنند.

داروها

درمان پولیپ بینی معمولاً با داروها شروع می شود که می تواند حتی پولیپ های بزرگ را کوچک یا ناپدید کند. درمان های دارویی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

کورتیکواستروئیدهای بینی: پزشک شما احتمالاً یک اسپری بینی کورتیکواستروئیدی برای کاهش تورم و تحریک تجویز می کند. این درمان ممکن است پولیپ ها را کوچک کرده یا به طور کامل از بین ببرد.

کورتیکواستروئیدهای خوراکی و تزریقی: اگر کورتیکواستروئید بینی موثر نباشد، پزشک ممکن است یک کورتیکواستروئید خوراکی مانند پردنیزون را به تنهایی یا همراه با اسپری بینی تجویز کند.

(پردنیزون Prednisone جزو دسته داروهای کورتیکوستروئید یا استروئیدی یا کورتون است.)

از آنجایی که کورتیکواستروئیدهای خوراکی می توانند عوارض جانبی جدی ایجاد کنند، معمولاً آنها را فقط برای مدت محدودی مصرف می کنید.

در صورت شدید بودن پولیپ بینی ممکن است از کورتیکواستروئیدهای تزریقی استفاده شود.

دارو برای درمان پولیپ بینی و سینوزیت مزمن: اگر پولیپ بینی و سینوزیت مزمن دارید، پزشک ممکن است دارویی به نام دوپیلوماب (Dupixent) را برای درمان بیماری به شما تزریق کند. این دارو ممکن است اندازه پولیپ بینی و گرفتگی بینی را کاهش دهد.

سایر داروها: پزشک شما ممکن است داروهایی را برای درمان بیماری هایی که به تورم طولانی مدت در سینوس ها یا مجرای بینی کمک می کنند، تجویز کند. این داروها ممکن است شامل آنتی هیستامین ها برای درمان آلرژی و آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت مزمن یا عود کننده باشد.

حساسیت زدایی به آسپرین: تحت مراقبت یک متخصص آلرژی با تجربه ممکن است برای برخی از بیماران مبتلا به پولیپ بینی، مصرف آسپرین مفید باشد.

در ادامه می توانید فیلم عمل پولیپ های بینی توسط دکتر خوش سیرت را مشاهده کنید.

جراحی

اگر درمان دارویی، پولیپ بینی را کاهش نداده و یا از بین نبرد، ممکن است به جراحی آندوسکوپی برای برداشتن پولیپ ها و اصلاح مشکلات سینوس ها که آنها را مستعد التهاب و ایجاد پولیپ می کند نیاز داشته باشید.

در جراحی آندوسکوپی، جراح یک لوله کوچک با یک لنز بزرگ ‌نمایی روشن یا یک دوربین کوچک (اندوسکوپ) را وارد سوراخ‌های بینی می‌کند و آن را به داخل حفره ‌های سینوسی هدایت می‌کند. او از ابزارهای کوچکی برای برداشتن پولیپ ها و سایر موادی که جریان مایعات را از سینوس های شما مسدود می کنند، استفاده می کند.

جراح همچنین ممکن است منافذی که از سینوس ها به مجرای بینی شما منتهی می شود، بزرگ کند. جراحی آندوسکوپی معمولاً به صورت سرپایی انجام می شود.

پس از جراحی، احتمالاً از اسپری بینی کورتیکواستروئیدی برای جلوگیری از عود پولیپ بینی استفاده خواهید کرد. پزشک شما همچنین ممکن است استفاده از شستشوی آب نمک (سالین) را برای بهبود بهبودی پس از جراحی توصیه کند.